a a a a 只是温顾阻止他,不让他见温以晴。
a a a a “你有什么资格见妈妈?”
a a a a 她冷声道。
a a a a “我只想确认她平安。”
a a a a “不过是一个月不能走路,膝盖差点废了而已!”
a a a a 她不客气。
a a a a “你已经缺席这么多年了,不想回来,那就……永远,永远不要回来。”
a a a a 她字字冷情,然后转身朝着长廊深处走去。
a a a a 她在门口整顿心情,把泪水擦干净,才进去。
a a a a 温以晴已经醒来,现在还有些虚弱。
a a a a “你回来了?
a a a a 瘦了,肯定在外面没有照顾好自己。”
a a a a 温以晴温柔的说道。
a a a a 如果不是顾顾,她可能都撑不下去了。
a a a a
ntsrit